12 nov 2011

O DERBI GALEGO


Queda pouco, un día, apenas un feixe de horas para poder vivir un dos momentos máis agardados por moitos galegos (oxalá todos), o gran DERBI: Deportivo – Celta; partido para vivir e recordar (momentos inolvidables).

O fútbol un deporte de masas. Alá foron os 90, rapaces cos seu chándal dos equipos galegos na escola (Depor, Celta, Compos, tempos aqueles). Agora que ves, camisetas de equipos da meseta e máis aló ou mesmo ingleses ou alemáns. Os nomes máis repetidos nas zamarras, cataláns, madrileños, portugueses e arxentinos (xogadores alleos).

Onde foron os anos no que os rapaces vestían a camisolas dun equipo da terra levando as costas o 10 de Fran, o 2 de Michel Salgado,  o 14 de Jose Ramón, grandes entre grandes que compartiron vestiario con Bebeto, Mostovoi ou  Ohen e tiveron tanto ou máis protagonismo que eles.

Aqueles derbis onde se movían milleiros de seareiros galegos, os derbis de Galicia; onde foron parar todos estes deportivistas e celtarras. Acaso foi todo un soño ou é que foi todo outra moda capaz de que miles de rapaces levaran un sentimento de orgullo de ser dun equipo galegos (bendita moda). Outra moda coma a que impulsa a ser hoxe a ser do Barça, ou no seu tempo do Madrid.

Modas aparte, inda hoxe seguimos quedando algúns, persoas que non precisan cruzar fronteiras para sentirse cheos de orgullo ó ollar o seu equipo a loitar minuto a minuto ou a sufrir cando as cousas non ocorren como o teu corazón desexaba con todas as forzas.

Co Celta e o Depor (o Compos por desgraza perdeuse nesa loita por existir) en Segunda tal vez se volvan a repetir esas grandes tardes-noites diante do televisor ou nunha grada a berrar, chorar e suar cada minuto, cada segundo do teu equipo; minutos de dous grandes que deixaran pegada na historia do deporte galego.

Quizais non se volva crear ese impulso mediático arredor destes enfrontamento (non queren, non interesa, non é rendible) , pero ese pequeno  reduto de afeccionados (fóra de modas baratas) non precisan del para volver a converter un partido, no día do fútbol galego, do verdadeiro fútbol galego.

O sentimento fronte ó negocio. A loita fronte ó diñeiro. O orgullo fronte as modas. O fútbol galego sobrevive noutro domingo nos estadios de Galicia. Fóra acoplados, nada de segundos equipos, Celta ou Depor, ninguén máis. Non os necesitamos, todo o contrario molestan.


1 comentario:

  1. Por se alguén non ó sabe ou intúe son do Deportivo, pero non da Coru; así que nada de confundir a rivalidade coa violencia. O Celta garda máis estima en min que calquera outro equipo alleo á miña realidade.

    FORZA DEPOR,
    GOLPEAR ATA VENCER

    ResponderEliminar