SELECCIÓN XA!

Ano 97 sae o primeiro número dunha revista que provocou un punto aparte na historia musical galega. Revista Bravú 1ºN, co titulo de Selección Xa!, nel un ía incluído un CD con 9 cancións coa colaboración de 4 futbolistas galegos históricos. Fran, Xosé Ramón, Michel Salgado e Nacho, cantaban con grupos da época pedindo unha selección galega de fútbol.

Tiveron que pasar uns cantos anos para que os galegos puideramos disfrutar dun evento desexado durante moitos anos, unha selección, un plantel de xogadores e un partido que moitos recordaremos;  unha noite de 29 de Decembro que ó compas do Fogar de Breogán marcaría un antes e despois no noso país.

Foron moitos anos de loita e traballo de moitos xogadores e militantes do fútbol galego para lograr este feito, conseguir unha selección para tódolos galegos. Queda na memoria un día de Novembro do 95, no que con máis ilusión que malicia, fixo algo que o marcou na súa carreira deportiva, un xogador da terra mostrou o seu desexo de xogar nunha selección galega antes que na española. Despois disto o “mal” xa estaba feito, as súas declaración sacadas de contexto, provocaron continuos ataques da prensa deportiva e numerosos asubíos nos campos de fútbol. Esta foi a historia dun veciño focense mostrando a súa ilusión por xogar algún día nunha selección galega, unha ilusión que non chegou a converterse en realidade, pero que foi un paso máis para a consecución do desexado evento, a pesar dos ataques que se produciron por certos individuos cara a súa persoa.

Uns individuos que son os que nos impiden na actualidade repetir un acontecemento que nas prontas datas do Nadal tería que repetirse. Motivos desta censura deportiva? Coma sempre vólvenos falar de que este é un evento caro, un evento innecesario, un evento sen beneficio algún…

Que me perdoen estes individuos que nos están a gobernar, fálannos de gasto innecesario; que non me fagan rir,que busquen mellor escusas. Falamos dun día no que un estadio de fútbol de Galicia se enche, con todos os cartos que xera isto. Falamos dunha manchea de empresas que daban o seu apoio económico neste día (a cambio de publicidade, claro) como Estrella Galicia, Gadis, R, Caixa Nova e Caixa Galicia (naqueles tempos) entre outras, creo que isto tamén xera bastante diñeiro.

Botando por baixo esta mentira, que xa os propios organizadores pasados deste evento desmentiron no seu momento, podemos pasar a mostrar os beneficios desta día de fútbol galego (que eles non ven).

Primeiro podemos falar dos protagonistas do evento, os xogadores. Non existen hoxe ningún futbolista profesional galego que xogue na súa respectiva selección, xa que na española non existe ningún, polo tanto este partido sería unha boa data para mostra a súa calidade ó mundo. Sen impedir que estes poidan ser incluídos na selección española  se esta os chama e eles o desexan, xa que a actual selección galega só realiza partidos illados, como fan noutros nacións do estado coma Cataluña ou Euskadi, ou mesmo outras 

menos sospeitosas de “separatistas”, coma Andalucía, Valencia, Canarias, etc. Primeiro beneficio.

En segundo motivo de peso podémolo atopar no futuro, si no futuro; no fútbol base galego. É difícil mostrarse en Primeira división,  e menos cos 2 equipos máis importantes en Segunda. A Selección creará unha gran ilusión entre os rapaces do fútbol base en Galicia; tal vez chegar a Primeira será difícil, pero a Selección sempre estará aí, xa sexa como trampolín (como falamos antes) ou para mostra o seu xogo a tódolos galegos. Por iso e porque ó mellor despois disto se ten máis en conta a canteira do país, aquí temos o segundo beneficio da nosa selección.

Agora vamos co terceiro e último motivo de peso para volver coa Selección. Falamos de xogadores profesionais e de fútbol base, agora toca falar dos que disfrutan tal sinalado día, cada galego que berra e anima o seu equipo nacional dende a grada ou detrás dun televisor. Por que coma xa dixen a xente enchía estadios de Primeira División nos partidos da selección galega, non se enche un estadio nun día de vacacións e de reunión familar como son as datas no Nadal (que todos acostumamos pasar na casa cos nosos) se non houbera un gran desexo de ver o teu equipo xogar contra grandes seleccións do mundo. Por ser o último non é o peor, aquí temos outro gran beneficio da selección galega.

Unha autopregunta miña sobre este tema sempre foi: “Por que se existe un día para celebrar o día de Galicia nunha catedral ou outro para sacar as forzas de seguridade do estado a rúa, non podemos celebrar unha festa do deporte galego cun gran partido de fútbol (??), fóra todo isto a calquera interese político, soamente o interese polo deporte de Galicia.

Por todo isto, non desaproveitemos o que conseguiron xogadores coma Nacho (o veciño de Foz do que falei antes), Fran, Otero, Michel Salgado, Diego Lopez… Galicia deu o único balón de ouro do Estado, Luís Suárez; así que sintámonos orgullos da nosa selección galega e desexemos con todas as forza que nestes tempos escuros, no que a censura duns poucos xogan coa ilusión de moitos, haxa un (re)volta.

SELECCIÓN GALEGA XA!